2.1 Nahu Tradisional
Teori ini bermula sejak zaman
Yunani pada abad ke-5 S.M dan dipercayai teori paling tua dicatatkan. Teori Nahu Tradisional ini dipelopori oleh Panini yang berasal dari India. Menurut teori ini, bahasa
ialah ucapan buah fikiran dan perasaan manusia dengan teratur serta menggunakan
alat untuk membunyikan suara. Ia juga sangat mementingkan bahasa tulisan.
Penutur juga adalah diwajibkan mematuhi peraturan dan sebarang kesilapan yang
dilakukan dianggap sebagai kesalahan. Pengajaran pula banyak tertumpu kepada
nahu terjemahan. Secara keseluruhannya,
ahli-ahli bahasa tradisional berpendapat bahawa struktur-struktur bahasa ialah
hasil daripada sebab dan akibat dan bahasa di dunia ini ialah variasi-variasi
daripada satu sistem yang berasaskan logik dan rasional yang sama. Kajian-kajian bahasa dibuat berasaskan bahasa tulisan.
Menurut teori ini huraian
tatabahasa bersifat rasional dan berasaskan anggapan bahawa disiplin-disiplin
lain tiada kaitan dengan bahasa. Akibatnya huraian unsur-unsur bahasa tidak
tetap dan tidak tepat. Panini turut berpendapat
bahawa bahasa-bahasa di dunia dapat dihurai dengan berasaskan ciri-ciri
sejagat seperti logik, falsafah dan sebagainya. Kajian bahasa juga dibuat secara deduktif, iaitu mengutamakan
pemahaman peraturan-peraturan bahasa terlebih dahulu sebelum
memberikan contoh-contoh. Teori ini juga berpendapat
semua bahasa mempunyai peraturan yang sama dengan bahasa Yunani dan ciri
nahunya mementingkan bahasa tulisan serta kajian berdasarkan hukum.
2.2 Struktural
Aliran
linguistik struktural ini muncul pada kurun ke-20. Ahli-ahli bahasa yang menganuti aliran ini terdiri daripada Ferdinand de
Saussure, Leornand Bloomfield, Otto Jespherson, dan Edward Saphir. Difahamkan bahawa kemunculannya kerana pertentangan pendapat dengan
aliran tradisional. Tentangan utamanya ialah
dasar rasional yang digunakan oleh aliran tradisional untuk membentuk
kategori-kategori tatabahasa dan anggapan bahawa semua bahasa mempunyai
kategori universal.
Fokus pengkajian mereka ialah aspek penghuraian struktur bahasa. Huraian bahasa dilakukan secara induktif. Mereka menganggap bahawa
struktur bahasa merupakan kaitan antara fonem sebagai unit bunyi dengan fonem
sebagai unit tatabahasa. Asas pengkajian ahli
bahasa struktural ialah tiap-tiap bahasa terdiri daripada satu pertalian struktur
yang tersendiri. Oleh itu, tugas utama
mereka ialah mengkaji unsur-unsur bahasa sebagai sebahagian daripada satu
keseluruhan sistem bukan sebagai unsur yang berasingan. Menumpukan kajian terhadap fonologi,morfologi dan sintaksis tetapi
kurang menitikberatkan tentang makna.
Menurut teori struktural, bahasa adalah bersifat sistematik dan
mempunyai tatabahasa tersendiri serta hidup dan sentiasa berubah-ubah. Bahasa
juga dikatakan mempunyai satu sistem dan mempunyai peraturan. Selain itu bahasa
bersifat arbitrari dan digunakan untuk perhubungan antara satu dengan lain.
Teori ini menumpukan kajian terhadap fonologi, morfologi dan sintaksis. Huraian
bahasa juga dilakukan secara induktif iaitu dimulai dengan contoh kemudian
diikuti pula dengan generalisasi dan tidak menentingkan makna serta analisis
dibuat secara luaran sahaja.
2.3 Transformasi Generatif
Merupakan satu aliran baharu yang timbul selepas aliran struktural. Teori ini muncul dalam tahun 50-an yang dipelopori oleh Noam Chomsky. Teori ini wujud akibat
daripada beberapa kekurangan dan kelemahan teori tradisional dan struktural. Generatif bermaksud menerbitkan, iaitu bermula daripada unsur-unsur yang
terhad dan kemudian akan bertambah dan berkembang untuk menerbitkan unsur yang
lebih besar melalui beberapa proses menurut rumus-rumus tertentu. Manakala transformasi pula
bermaksud mengubah atau menukar, iaitu menuliskan semula.
Dalam konteks ini bermakna menuliskan semula abentuk struktur ayat asas
atau ayat yang asal kepada bentuk struktur yang lain tanpa mengubah atau
menghilangkan makna asalnya. Kajian transformasi
generatif dibuat berdasarkan kenyataan bahawa seseorang penutur ibunda sesuatu
bahasa berkebolehan untuk membentuk dan memahami pertuturan yang belum pernah
mereka dengar kerana mereka dilahirkan dengan kecekapan semula jadi untuk
berbahasa. Kesimpulannya analisis
transformasi generatif bertujuan untuk membentuk rumus sesuatu bahasa dengan
lengkap berasaskan pengetahuan penutur ibunda bahasa tersebut.
Teori mengatakan bahawa bahasa ialah suatu urutan yang teratur daripada
rumus-rumus dan bertujuan untuk hasilkan satu huraian bahasa yang dapat
kemukakan asas bagi menerangkan bagaimana ayat-ayat boleh dihasilkan dan
difahami. Selain itu, teori ini juga menganalisis fonologi, morfologi, dan
sintaksis yang menggunakan simbol-simbol dan rumus-rumus. Hal ini kerana deskripsi
sesuatu bahasa mesti mengambil kira kreativiti linguistik.
Komponen sintaksis menerbitkan struktur sintaksis melalui dua peringkat.
Pertama, melalui peraturan-peraturan struktur-struktur rangkai kata dan
leksikon yang membentuk satu komponen sintaksis, menerbitkan struktur
dalamannnya dalam bentuk yang boleh diterjemahkan maknanya. Kedua, peraturan
transformasi, iaitu menukarkan struktur dasar yang abstrak kepada struktur luar
yang konkrit setelah dipadankan dengan peraturan bunyi dan lahir sebagai satu
ujaran
2.4 Teori Fungsional
Halliday dan Wilkins mempelopori teori
fungsional. Teori ini berkembang pada tahun 1960- an dan 1970-an. Tokoh ini
mengkaji bahasa dari segi struktur dan fungsi bahasa sebagai alat komunikasi.
Di samping itu, mereka menganggap bahawa bahasa sebagai alat pertuturan. Oleh
hal yang demikian, dapatan mereka ini mementingkan aspek semantik. Mereka
bersetuju bahawa kewujudan variasi dalam penggunaan bahasa tidak boleh
dinafikan. Penggunaan bahasa dapat menggambarkan fikiran dan emosi penutur.
Golongan ini beranggapan bahawa pengukuhan bahasa adalah secara verbal dan
non-verbal. Aliran dan golongan ini bukan sahaja mengkaji bahasa daripada segi
struktur tetapi memberi perhatian juga kepada fungsi bahasa sebagai alat
komunikasi. Aspek yang ditekankan ialah perubahan-perubahan yang berlaku pada
bentuk-bentuk bahasa ketika seseorang itu berkomunikasi.
